Dagboek maandag 29 juli 2024

29-7-2024

Herinneringen aan een Vleugje Geluk

 

De duivensport. Voor sommigen slechts een hobby, maar voor velen het hart en ziel van hun bestaan. Deze gepassioneerde duivenmelkers, hebben jarenlang hun hart en ziel gestoken in het verzorgen, trainen en wedijveren met hun gevleugelde vrienden. Elke duif heeft een verhaal, elke vlucht een herinnering. Maar wat gebeurt er wanneer ouderdom of verhuizing naar een seniorenwoning roet in het eten gooit? Wanneer de duiven, deze trouwe metgezellen, niet meer mee kunnen?

 

Het afscheid nemen van hun geliefde duiven is een ondraaglijk verdriet. De dagelijkse zorg, de opwinding van wedstrijden, en het zien opgroeien van jonge kampioenen in het voorjaar – het is allemaal ineens verleden tijd. Ze weten dat hun duiven goed terechtkomen, misschien bij een andere liefhebber of clubgenoot, maar de lege plek in hun leven blijft pijnlijk zichtbaar.

 

Naast het verlies van hun duiven, missen deze oudere liefhebbers ook de gezelligheid van de vereniging. De ontmoetingen in het clublokaal, het delen van verhalen en het samen genieten van een pilsje – deze sociale contacten verdwijnen vaak als sneeuw voor de zon. De festiviteiten, zoals de prijsuitreikingen en de voorjaarsbeurs in Houten, waar ze elk jaar naar uitkeken, worden ineens momenten van gemis en nostalgie.

 

Dit gemis, zowel van hun duiven als van hun sociale kring, is schrijnend. De eenzaamheid slaat toe en de dagen lijken eindeloos zonder de vreugde die de duivensport hen ooit bracht. Maar er is een manier om deze lege plek op te vullen en deze gepassioneerde liefhebbers weer een vleugje geluk te geven.

 

Betrek hen opnieuw bij de sport. Bezoek hen met een mandje duiven, zodat ze die vertrouwde vleugels nog een keer kunnen bekijken, de spieren en pluim weer kunnen voelen en even kunnen genieten van het moment.En geniet zelf wanneer u de vreugde in de ogen van de oudere of ziekelijke ziet. Nodig hen uit op een zaterdag om een aankomst bij te wonen( gewoon bij u thuis in een tuinstoel in de zon en uit de wind). Een simpel gebaar, maar van onschatbare waarde.

 

Blijf contact houden. Bel wekelijks om de afgelopen wedstrijden te bespreken of vraag of ze mee willen naar de voorjaarsbeurs of een prijsuitreiking. Neem ze mee naar het clublokaal op vrijdagavond, waar ze oude vrienden kunnen ontmoeten en nieuwe herinneringen kunnen maken.En zijn ze niet meer in staat mee te gaan, vertel ze er dan over en neem wat folders mee.

 

De nieuwsbrieven van het NPO en het duivenblad “Het Spoor der Kampioenen” kunnen ook een brug slaan. Breng deze naar hen, zodat ze op de hoogte blijven en zich nog steeds verbonden voelen met de sport die ze zo liefhebben.

 

Het draait om betrokkenheid en het delen van die passie. Door deze oudere en soms zieke liefhebbers te laten voelen dat ze er nog steeds bij horen, kunnen we hun levensvreugde teruggeven. Deel uw liefde voor duiven met hen die door omstandigheden hun gevleugelde vrienden hebben moeten missen. Hun ogen zullen weer stralen bij het zien van de duiven, en hun hart zal weer kloppen voor de sport die hen zoveel heeft gegeven.

 

Laten we samen zorgen dat ze niet achter de geraniums verdwijnen, maar blijven genieten van het mooiste wat er is: de duivensport. Want herinneringen aan een vleugje geluk zijn te waardevol om te vergeten.

---- Dit was één van de vele ideen die ik had voor de sectie..... 

Gert Jan Beute

 

Terug