Column 'Het beursnummer'

3-3-2015

De voorjaarsbeurs

het mooiste, grootse en gezelligste weekend op duivengebied van ons land en misschien wel van de gehele wereld. Het is het weekend waar u indien mogelijk natuurlijk bij moet zijn. Je wil het eigenlijk gewoon niet missen. Het is voor velen steeds de start van het nieuwe seizoen. Je ontmoet vrienden, doet nieuwe ideeën op en vooral motivatie. En dat laatste is soms net even dat wat we nodig hebben : motivatie.

motivatie

Ik heb ieder jaar wat opstartproblemen, ik kan moeilijk op gang komen zeg maar. Na de laatste vlucht in september val ik in een diep gat, heb dan vaak een drukke wintertijd, zie mijn duiven niet zo vaak en dan de kou, sneeuw en viezigheid, net allemaal te veel voor me. En als dan de vluchten er aan zitten te komen, ben ik in mijn hoofd nog niet helemaal gefocust op het nieuwe seizoen. Door een paar van die gezellige dagen zoals de internationale duivendag te Giesbeek en dan de voorjaarsbeurs kom ik uit het dal en zie de zon weer schijnen.

Ik heb dit nodig om me helemaal in te kunnen zetten voor de duiven, die sfeer, die vriendschappen en dan elkaar opzwepen om het beste uit het hok te halen qua resultaat. En gaat het bij de duiven alleen om resultaat? Om prestaties? Nee, natuurlijk niet, maar voor mij als persoontje is het wel heel belangrijk. Ik zou niet voor spek en bonen mee kunnen spelen in de duivensport. Nee, ik heb groot respect voor die liefhebbers die gewoon mee doen omdat ze het prachtig vinden met duiven om te gaan. Echt, diep respect, maar zonder prestaties , of juist het het uitblijven hier van zou ik niet gemotiveerd zijn om duiven te spelen. Ik heb een bepaalde drang in me om te winnen, of in ieder geval alles er aan te doen om te winnen. Dat het niet altijd kan, omdat anderen betere duiven hebben, daar kan ik wel tegen, maar er alles aan doen, of gedaan hebben, dat moet ik mezelf opleggen. En die motivatie heb ik nodig. Ik doe er alles voor, ben tot op het bod gemotiveerd, maar pas na de voorjaarsbeurs. Dat is een soort wake up call om het maar mooi te zeggen, een soort bel voor de laatste ronde.

Na de voorjaarsbeurs is het nog een maand om er te staan, dus in principe nog tijd genoeg om alles 100% te maken! maar die tijd hebben wij als programmaspelers ook wel nodig. Wanneer we dan op maandagochtend 9 Maart in het hok komen, dan gaat het gebeuren, ik heb een persoonlijk gesprek met iedere duif, een soort functionerings gesprek wat we in de zakelijke wereld bij onze werkgever zeg maar ook twee keer per jaar hebben. Ik bespreek dan met mijn duiven wat ik van ze verwacht, en wat ze van mij mogen verwachten. Is hun inzet goed dan worden ze beloond, is hun inzet slecht dan worden ze gekort zeg maar en moeten ze plaats maken voor nieuwe werknemers . U begrijpt natuurlijk wel dat ik het grappig en dus niet echt zo bedoel, maar toch zit er ergens diep achter, toch een grond van waarheid in. We geven ze alles , en verwachten dan ook van hun( onze duiven) alles, dus totale inzet. En dat gebeurt natuurlijk niet alleen op die maandag na de voorjaarsbeurs haha nee, ik wil totale inzet van mijn duiven het gehele seizoen en zij mogen dat dus ook van mij verwachten. En dan komt zo,n geweldige dag te Giesbeek op 21 februari en de voorjaarsbeurs op 7/8 maart precies op de goede tijd, om mezelf te motiveren ofwel op scherp te zetten.

de internationale duivendag te Giesbeek

vorige week zaterdag begon de dag reeds om 10.00 uur en ging door tot de late uurtjes van die dag, de gehele dag was volgepland voor de liefhebbers. Ik denk dat er wel zo,n tweehonderdvijftig mensen waren. Eerst kregen ze een jaarlingenkeuring voor de kiezen, daarna een lezing door de directeur van Garvo zelf over voer, voeding in het algemeen en enkele levenslessen. Daarna was het tijd voor een spectaculair forum met Erik plant, Evert Jan Eijerkamp, Herman Brinkman en Joop Groenen. In de pauze van dit forum werden er 21 bonnen verkocht en de lootjes voor de vakantie, ja hier was een vakantie voor twee personen te winnen jongens, geweldig. Na de pauze en bonnenverkoop gingen we naar het tweede deel van het forum en konden de liefhebbers weer hun vragen afvuren op de toppers achter de desk. Tegen half vijf was het forum gedaan en konden we de laatste twintig bonnen nog verkopen, deze waren op internet reeds ingezet en konden dus eventueel verhoogt worden in de zaal. Bonnen van Eijerkamp en zoon, combinatie van Wanrooij, Marcel Sangers en Peter Jansen, het waren echt super bonnen en voor redelijke prijzen. Je hoort wel eens dat goede duiven duur zijn, ,maar hier gingen ook enkele goede bonnen weg voor drie tientjes . Willem en ik gingen weg tegen half zes maar het feestgeruis ging tot de late uurtjes door. De andere dag zagen we alle foto.s voorbij komen op Facebook. Ook zo,n super georganiseerde dag als deze in Giesbeek ( club is van 9 naar ruim 40 gegaan) is een extra motivatie om het seizoen goed te beginnen. Ook Dhp was natuurlijk aanwezig hier, met drie man sterk bij hun stand. Dhp groeit trouwens enorm, maar dat terzijde.

even terug naar de voorjaarsbeurs,

Natuurlijk is het belangrijkste aan de voorjaarsbeurs het weerzien met vrienden, het opladen voor het nieuwe seizoen, nog even de producten aanvullen en Wat gekleurde ringetjes halen. Maar de voorjaarsbeurs is ook de beurs van de jonge duiven, duizenden jongen zijn er weer te koop. En de verkoop gaat ongelofelijk goed bij degene die ze goed verzorgt hebben. De liefhebbers met de mooie volle jongen, lekker rustig liggend op het stro, met een voer en waterbakje binnen bereik, die hebben hun duiven zo verkocht. Maar de liefhebbers met vier jongen in een kooitje, vol roest op een krant of zelfs dat nog geen eens.....ja, die moeten wel heel laag in prijs gaan willen ze leeg terug naar huis gaan. Altijd veel verstandiger, neem alleen uw beste jongen mee, zorg voor ruime manden met een dikke laag vers stro en laat jongen die minder mooi opkwamen thuis, verkoop die nooit, u gooit uw naam te grabbel. Als u er heen gaat met gezonde jongen, in een mooie mand , lampje er boven verkoopt u ze zo, maar laat u ergens steken vallen.....dan neemt u ze weer mee naar huis. Op zondagmiddag aan het eind van de beurs maak ik met Jos Voortman van de Koerier altijd nog een rondje langs de verkoopstands, en de besten zijn dan reeds leegverkocht. De fijnste, best verzorgde jongen zitten al in het mandje van de liefhebbers, met nieuwe hoop op successen. Maar er zijn dan nog veel jongen te koop voor een appel en een ei. Maar die willen ze niet, omdat ze" er niet goed bijzaten" , en dat is eigenlijk altijd de schuld van de liefhebber zelf. Twintig jaar geleden konden we alles verkopen aan die Engelsen en Polen, maar die willen ze ook niet meer he, ook die willen nu een goed verzorgde dikke jonge duif op mooi vers stro( met daaronder karton) , en dan is afstamming minder belangrijk , de liefhebbers kunnen ze in de hand nemen, dus pakken ze de besten...in de hand 

weer even terug naar motivatie en eigen hok

Dus op maandag 9 maart staan we met zijn allen voor een nieuw seizoen , dan is het nog precies vier weekjes om alles 100% te krijgen. Dus gezondheid, lappen, luisvrij, schone koppies, mooi vers stro of tabakstelen in de manden en hup, we zijn er klaar voor. 2015 gaat het jaar van u worden toch? Op mijn eigen hok ga ik wel alles proberen om er een leuk seizoen van te maken. Natuurlijk hebben we een extreem jonge ploeg, op vier verschillende afdelingen en op een nieuw hok, dus het kan gaan als een trein of we kunnen diep zakken tot het putje, het kan alle kanten op. Maar als ik eerlijk ben, en dat ben ik zoals u weet, denk ik dat het wel goed gaat komen, een mooie gezonde  ploeg, en ik ben na een jaar van rust weer extra gemotiveerd . De leden van de club hebben het een jaartje zonder ons moeten doen tijdens de " mooie vluchten". Maar dit jaar ga ik ze het niet kado geven, we zullen zien wie aan het eind van het seizoen overeind staat(hahaha, over motivatie gesproken) . En dan na dit seizoen de grote selectie om terug te gaan naar 24 koppels, prachtig, eigenlijk nu al zin aan.

De jaarlingen zijn er hier rond de twintigste februari voor het eerst uit gegaan, in het begin ging het natuurlijk niet eenvoudig, ze wilden gelijk wel vliegen maar er niet zo gemakkelijk in. We beginnen gelijk met rouleren, en omdat ze het hok en de ingang niet kennen, gaat het niet binnen een uur allemaal naar wens. Enkele duivinnen zijn koppig en willen er niet in, maar ik ben de baas, dus de eerste dag niet gelijk binnen is geen eten, de tweede dag wederom niet gelijk binnen is geen eten. Ik ben de baas, en tijdens het " sollicitatiegesprek " heb ik ze alles verteld en weten ze wat de baas van ze wil. Ze zijn er om te werkenden niet om te lanterfanten, dat doen ze maar in hun eigen tijd....

Met de jonge duiven gaat ook alles geweldig, ze zijn supergezond en de mest is zo " belachelijk", mooi dat ik het niet beter wensen kon. Maarer uit zijn ze nog niet geweest, nog niet buiten om te fladderen. Door alle hectiek van de laatste weken staan de jonge duiven weer even op het tweede plan. Eerst de jaarlingen in het gareel krijgen en dan bekommer ik me om de jongen van 2015. Maar wanneer u deze column leest.....zijn de jongen heus al buiten geweest hoor, jazeker, ik laat het natuurlijk niet uit de klauw lopen. Ik ben zo gemotiveerd, en zal dit nog verder opschroeven(denk ik) dus, nee, hier geen foutjes. Althans geen foutjes waar ik wat aan kan doen. De jongen zijn natuurlijk je toekomst , en de toekomst begint nu.... En volgende week op de voorjaarsbeurs. We staan op standnummer 202 naast de koerierduivenfilms van Jos en  Marijke Voortman. Kom ons bezoeken, we hebben alle producten bij ons. En die kale met grote snor in mijn stand is mijn broer, Johan. 12 jaar ouder en veel knapper, dus zeg hem even hallo, hij zal niet weten wat hem overkomt als iedereen he JOHAN roept haha. Dus niet vergeten he, stand 202, naast koerier en Johan Beute in de stand

Terug