Columns en artikelen Gert Jan Beute

Column 'Mentaliteit van niks'

5-11-2011

Iedereen krijgt kansen in zijn leven, echt iedereen. Maar door de zesjesmentaliteit die onze samenleving in zijn greep heeft, vinden we het wel goed zo als het gaat. Ik kan u honderden voorbeelden geven van kansen die geboden zijn en niet gegrepen.

Kijk naar tv programma’s als “een dubbeltje op zijn kant”. Zie hoe mensen daar kansen hebben gehad, er zelfs over praten dat ze deze niet hebben gegrepen, en er dan zelfs met hulp van het programma nog geen enkele moeite voor willen doen. Wat heeft zo’n tv programma met duivensport te maken? Weinig maar ook veel. Het gaat natuurlijk niet over duivensport, maar wel over gemiste kansen en vaak over een mentaliteit van nul komma nul. Ik kan u tientallen liefhebbers bij naam noemen die de kans hebben verprutst om beter te spelen met hun duiven. Want Ja, zesjesmentaliteit viert hoogtij in onze duivensport.

Vorige week was ik te gast in Oosterwolde (Friesland), hier werden jonge duiven verkocht uit 1e Asduiven van de club en andere 1e prijswinnaars. Er zaten kinderen van duiven die 5 tot 20 keer bij de eerste 10 vlogen in clubverband. Dus echt het neusje van de zalm zat er (ook kinderen uit Teletekst duiven en afdeling overwinnaars). Tijdens de verkoping viel mijn oog op een barzitter (zo’n man die aan 15 pilsjes niet genoeg heeft). Hij bood niet mee, hij had waarschijnlijk zelf superduiven en dat kan natuurlijk (dan hoef je er niets bij te halen). Maar na de verkoop begon hij over het feit dat hij niet aan de “goede soort” kon komen, deze waren voor de gewone man niet te betalen volgens hem. Dan zakt mij de broek van de kont. Hij heeft voor € 50,00 euro opgezopen op die avond en misschien nog wel wat weggegeven maar geen centen (€ 35,00 zegge vijfendertig euro) om een jong uit een topper te kopen..

Had deze beste man echt de wil gehad om in de toekomst beter te presteren dan had hij veertien dagen of misschien drie weken minder gezopen, dan had hij nu een prachtig koppel uit “de goede soort” gehad. Maar nee, de kans laten gaan, het pilsje is belangrijker. Voor deze mensen heb ik totaal geen respect, nul komma nul. Als ze vijftien pilsjes willen drinken prima, maar zeg dan niet dat de duivensport zo duur is en dat je niet aan goede duiven kunt komen zonder een dikke portemonnee.

Want aan goede duiven komen is voor iedereen mogelijk. Hier in Oosterwolde werden 38 jongen verkocht en bijna allemaal voor een bedrag onder de zestig euro. De combinatie van der stouwe/Douna heeft kapitalen geïnvesteerd bij Hans Eijerkamp, Pieter Veenstra, Bas en Gerard Verkerk etc. Hier hebben ze een super presterend hok mee opgebouwd, en dan van de besten werden jongen verkocht voor € 35,00 per stuk… Dus ook U kan aan kinderen van toppers komen voor maar € 35,00. Maar nee, er moet iedere dag een pakje sigaretten komen van € 5,20 x zeven is € 36,40 per week plus 10 pilsjes a € 1,25 per stuk is samen € 48,90 per week!! Maar wel zeuren dat de kampioen de goeden heeft en u niet. Mentaliteit van niks.

Waar ik ook de pest aan heb is de mentaliteit van vele liefhebbers m.b.t. het geven van een bad aan hun duiven. “dan word het hok nat” zeggen ze dan. Ja en? Dan maak je het weer droog! Iedere duif hoort elke week in bad te gaan. Er is geen excuus om het niet te doen. Maar dit is puur een mentaliteit kwestie, de kampioen doet het wel. De kampioen zorgt dat zijn duiven goed de winter in gaan, iedere week in bad, tegen luis behandelen, om de paar weken eens naar een dierenarts voor controle etc. De kampioen heeft een winnaars mentaliteit en de verliezer niet. Maar u heeft de kans wel om kampioen te worden. Zeker wel, in ieder geval om het beter te doen als nu.

Maar straks in april, de eerste vrijdagavond inmanden is daar. U weet al wat ze zeggen hè? Het weer was slecht, de roofvogels zijn actief, ik heb ze pas laat gescheiden, nog geen tijd gehad, ik heb geen licht op de hokken etc. Allemaal smoezen, gewoon te lui om te beginnen in Maart. Te lui om te krabben, te lui om te koppelen, te lui om te rijden en te lui om de duiven eens naar een collega te brengen die wel rijd(africht/lappen).

En dan met de jonge duivenvluchten. We weten het al hè ? “Ja maar die van mij zijn niet verduisterd, die van mij zijn nog niet opgeleerd, die van mij hebben een beetje coli ”etc. Allemaal weer smoesjes om hun eigen mentaliteit te verbloemen. Als je volgend jaar met de jonge duiven hard wil spelen, dan ben je er nu reeds mee bezig. Is het hok klaar voor het nieuwe seizoen? Zitten de duiven reeds gescheiden?, zitten er alleen nog duiven waar we vertrouwen in hebben? Staat alles reeds op papier? Hebben we al stroom aangelegd in het hok? Hebben we al gedacht hoe te verduisteren? De kampioen van volgend jaar heeft alles nu reeds in zijn hoofd. De krabber van volgend jaar heeft de stront van het afgelopen seizoen nog in zijn manden op de kranten van 2009.

Ja beste mensen, ook dit is weer een harde column hè, ik zal wel weer op veel tere zieltjes trappen. Maar eigen schuld dikke bult. Maar vind ik duivensporters die niet presteren minder als mens? Neen, zeker niet. Maar dan ook niet zeuren als het niet gaat, ik wil niets van u horen. Er bestaan maar twee soorten liefhebbers: Die er alles voor over hebben en de rest. De kampioenen kunnen niet zonder de mindere goden, ze kunnen niet zonder de “gewone” melkers. En nogmaals, geen enkel probleem als u het goed vind zo als het gaat, maar dan niet zeuren tegen de kampioen die er alles aan doet.

En waar ik misschien nog wel de grootste hekel aan heb is die liefhebbers die me om raad vragen, om hen te helpen (wat ik graag doe overigens), maar dan na één a twee weken reeds afhaken met een smoes. Ik kan er niet tegen, je wil kampioen worden, dat kan, maar er alles voor op zij zetten of in ieder geval tijd maken. Zodra ik merk dat de inzet niet 100% is, haak ik af. Niet als vriend, niet als mens maar wel als leermeester en coach..

Dus bent u gewoon duivenliefhebber met geen verwachtingen. Heeft u geen drang om “kampioen” te worden, vind u het houden van en terug komen van duiven al een feest op zich? Geen enkel probleem, maar vind het dan niet raar of akelig als u aan alle kanten voorbij gestreefd word.

Terug